krok za

ktoś kiedyś powiedział (a była to jakaś znana dama, tylko nie pamiętam kto), że osoba elegancka nigdy nie podąża za najnowszymi trendami, lecz jest zawsze o pół kroku za nimi. coś w tym jest. nowe koncepcje modowe czasem okazują się totalnym niewypałem i stylistyczną kompromitacją więc warto pozostawić ryzyko „ambitnym” pożeraczom nowinek i samemu bezpiecznie poczekać na rozwój sytuacji. obserwuję czasem żałosnych w swym bezkrytycznym locie ludzików, którzy zatracają się kompletnie w „total new lookach” i budzą nie zamierzony podziw a raczej konsternację graniczącą z wesołością. no chyba, że trafią na podobnych sobie. wówczas pławią się we wzajemnych zachwytach, podszytych zazdrością. najśmieszniejsze jest to, że zamiast prężyć dumnie pierś indywidualizmu i wyróżniać się, wszyscy wyglądają podobnie i nie zawsze niestety korzystnie.

lubię eksperymenty, lubię ekstrawagancję, lubię dziwne ciuchy i lubię ekscentryczne dodatki. jednak każdy nowy wyraźny trend witam na ogół ze zmarszczonym czołem i sceptycznie. w sumie dosyć konserwatywnie na początku, z czasem przekonuję się do niektórych fasonów a potem ulegam ich czarowi w sposób nałogowy. tak jest ostatnio ze spodniami o kształcie deformującym bezlitośnie sylwetkę i krokiem zwisającym na różnych piętrach ale z pewnością nie na swoim miejscu.

kilka lat temu w dalekiej podróży z przerażeniem obserwowałam, jak setki młodych ludzi płci obojga paradują w wąskich spodniach „z kupą w majtach”. no nie mogłam się oprzeć skojarzeniu... i tylko w skrytości liczyłam na to, że „to” do nas nie przyjdzie. poczekałam dwa sezony i przyszło. nadal nie mogę zaakceptować takich wąskich spodni ze zwisającym tyłkiem bo nadal kojarzy mi się to monotematycznie, ale inne wariacje na temat obniżonej kanalizacji owszem zaczęły mi się podobać. a teraz po ciąży, nagle okazało się, że jest to fason dla mnie idealny i nie mam innych spodni...

domykając klamrę początkowego wywodu o elegancji – nie mam przerostu samooceny i absolutnie nie chcę być uważana za damę, ale trzymam się tej zasady, że warto poczekać, ostudzić i oswoić niektóre nowości, by nie zrobić z siebie klauna. :)